एकदा एक गरीब शेतकरी आपल्या गावी परत जात असतो. त्याच्याकडे फक्त एक शिळी भाकर असते. रस्त्यात जात असताना त्याला वाटेत एक थकलेला, भुकेला वृद्ध दिसतो. तो वृद्ध थरथरत शेतकऱ्याला म्हणतो, “बाळा, मी खूप भुकेला आहे. काहीतरी खायला मिळेल का?”
शेतकऱ्याला स्वतःही भूक लागलेली असते, पण तो विचार करतो की हा वृद्ध त्याच्यापेक्षा जास्त गरजू आहे. तो प्रेमाने आपली शिळी भाकर त्या वृद्धाला देतो आणि स्वतः उपाशी राहतो. वृद्ध आनंदाने ती भाकर खातो आणि समाधानाने म्हणतो, “तुझे मन मोठे आहे, तू खरा श्रीमंत आहेस!”
शेतकरी नम्रतेने हसतो आणि पुढे निघून जातो. काही वेळाने त्याला वाटेवर एक चमकणारे काहीतरी दिसते. तो जवळ जाऊन पाहतो, तर तिथे एक सोन्याचे नाणे पडलेले असते!
तात्पर्य :
निर्धार आणि दयाळूपणा यामध्ये मोठी शक्ती असते. आपण दुसऱ्यांना मदत केली, तर आपल्याला अनपेक्षित आनंद आणि भरभराट मिळू शकते.
