एका गावात एक कुंभार राहत होता. तो रोज सुंदर मडकी, घडे आणि विविध वस्तू बनवत असे. एकदा त्याच्या मळक्या हातात एक सोन्याचा कण सापडला. त्याने तो उचलला आणि विचार करू लागला, “हा सोन्याचा कण खूप मौल्यवान आहे, पण मी त्याचा काय करू?”
तेवढ्यात त्याचा मातीचा एक तुकडा हसत म्हणाला, “मित्रा, तुला माहीत आहे का? मी काहीही नाही, पण तुझ्या हातात येऊन तुला मदत करतो. माझ्यामुळे तू सुंदर घडे, मडकी बनवतोस, लोक त्यांचा उपयोग करतात. पण हा सोन्याचा कण तुला उपयोगी पडेल का?”
कुंभार विचारात पडला. सोन्याचा कण खूप मौल्यवान होता, पण त्याचा उपयोग त्याला करता येत नव्हता. त्याने तो बाजूला ठेवला आणि पुन्हा आपल्या मातीच्या तुकड्याशी काम करू लागला.
तात्पर्य:
सोन्यासारखी किंमत असली तरी प्रत्येक गोष्ट प्रत्येकासाठी उपयोगी असतेच असे नाही. काहीवेळा साध्या गोष्टीच खऱ्या आयुष्यात जास्त मोलाच्या ठरतात.
