बोधकथा क्र. 14
खार आणि समुद्र

एका खारीचं एक स्वप्न होतं – तिला समुद्राचं पाणी रिकामं करायचं होतं. ती समुद्रकिनारी जाऊन आपल्या छोट्या पायांनी समुद्राच्या पाण्याला मातीवर फेकत होती. तिचा हा प्रयत्न पाहून एक वृद्ध कासव तिला हसून विचारलं, “तू इतकी लहान आहेस, समुद्र तर खूप मोठा आहे! अशा लहानशा पायांनी तू काय करू शकणार?”
खारीने शांतपणे उत्तर दिलं, “हो, मी लहान आहे, पण माझा संकल्प मोठा आहे. मी एकटीने सगळं पाणी काढू शकणार नाही, पण मी प्रयत्न करणारच. मला माहित आहे की माझा प्रयत्न इतरांना प्रेरणा देईल. एक दिवस येईल जेव्हा माझ्यासारखे अनेकजण मिळून समुद्र रिकामा करतील.”
खारीच्या जिद्दीने त्या कासवाला विचारात पाडलं. थोड्या वेळाने तिथं इतर प्राणीही जमले, त्यांनी खारीचा प्रयत्न बघून तिचं कौतुक केलं. एकेका प्राण्यानं तिच्या प्रयत्नात साथ द्यायला सुरुवात केली.
अशा प्रकारे, सगळ्यांच्या एकत्र प्रयत्नांमुळे समुद्राच्या पाण्याचं काही प्रमाणात हलणं सुरू झालं. खारीला याची जाणीव झाली की, कधीकधी एक लहानसा प्रयत्नही मोठा बदल घडवू शकतो.

तात्पर्य :

आपल्या छोट्या प्रयत्नांनी काही होणार नाही असं समजून प्रयत्न थांबवू नका. तुमच्या प्रयत्नांनी इतरांनाही प्रेरणा मिळू शकते, आणि त्या प्रेरणेतून एकत्र येऊन मोठा बदल घडवता येतो.