एका गावात एक साधू महाराज राहत होते. ते नेहमी लोकांना सद्गुणांची शिकवण देत असत. एके दिवशी, त्यांच्या आश्रमात एक श्रीमंत व्यापारी आला आणि म्हणाला,
“महाराज, मी खूप श्रीमंत आहे, पण मला शांती मिळत नाही. कृपया काही उपाय सांगा.”
साधूंनी हसत त्याला सांगितले, “उद्या सकाळी तू जंगलात जा आणि एक सोन्याचा कावळा शोधून आण.”
व्यापारी आश्चर्यचकित झाला, पण साधूंच्या सांगण्याप्रमाणे तो जंगलात गेला. त्याने दिवसभर जंगल पालथं घातलं, पण त्याला कुठेच सोन्याचा कावळा दिसला नाही. तो निराश होऊन परत आला आणि साधूंना म्हणाला,
“महाराज, मी पूर्ण जंगल फिरलो, पण मला सोन्याचा कावळा सापडला नाही. तो असतोच का?”
साधूंनी शांतपणे उत्तर दिले, “बाळा, या जगात सोन्याचा कावळा नसतो, तसंच पैशाने खरी शांतीही मिळत नाही. शांती ही मनाच्या समाधानात आहे, संपत्तीमध्ये नाही.”
तात्पर्य:
खरी शांती संपत्तीत नसून समाधानात असते.
