बोधकथा क्र. : 18
बोधकथेचे नाव : शेवटचा प्रश्न

एका ज्ञानी गुरुच्या आश्रमात अनेक शिष्य शिकत होते. एके दिवशी गुरुने आपल्या सर्व शिष्यांना बोलावले आणि त्यांना एक प्रश्न विचारला, “तुमच्यापैकी कोणी मला सांगेल की, जीवनातील सर्वात मोठं सत्य काय आहे?”
शिष्यांनी एकामागोमाग एक आपापली उत्तरं दिली. एकाने उत्तर दिलं, “गुरुजी, प्रेम हेच जीवनातील सर्वात मोठं सत्य आहे.” दुसऱ्याने म्हटलं, “गुरुजी, ज्ञान सर्वात मोठं सत्य आहे.” काहींनी पैसा, सन्मान आणि यशाची महत्त्वपूर्णता सांगितली.
गुरु शांतपणे ऐकत होते. सर्वांच्या उत्तरानंतर, गुरु हसले आणि म्हणाले, “तुम्ही सर्वजण योग्य आहात, पण जीवनातील सर्वात मोठं सत्य म्हणजे ‘समय’ आहे. कारण काळ गेल्यावर प्रेम, ज्ञान, पैसा, सन्मान, काहीच उपयोगाचं राहत नाही. वेळचं आपल्या हाती नाही, तो गेला की परत मिळत नाही.”
गुरुजींनी पुढे सांगितलं, “तुम्ही वेळेचा योग्य उपयोग करा. जो वेळेला ओळखतो, त्याला जीवनाचे खरे महत्त्व समजते. त्याचं जीवन आनंदाने परिपूर्ण होतं.”

तात्पर्य :

जीवनात आपल्याकडे कितीही साधनं असली तरी वेळेचा योग्य उपयोग न केल्यास त्यांचं मूल्य कमी होतं. वेळेचं महत्त्व ओळखा, कारण तो एकदाच मिळतो, आणि तोच आपल्या जीवनातील सर्वात मोठं सत्य आहे.