बोधकथा क्र. : 36
बोधकथेचे नाव : चिमणीचा निर्धार

एका घनदाट जंगलात अनेक पक्षी राहत होते. त्यात चिमणीच्या एका झाडावर कौटुंबिक घर होतं. ती खूप मेहनती होती, पण नेहमीच इतर मोठ्या पक्ष्यांकडून त्रास सहन करत असे. कधी तिचं घर तोडलं जाई, तर कधी तिच्या लहानग्या पिलांना उचलून नेण्याचा प्रयत्न केला जाई. चिमणीला वाटायचं की ती लहान असल्यामुळे तिला नेहमी असंच सहन करावं लागेल.
एके दिवशी जंगलात एक गरुड आला. सगळे पक्षी त्याला अभिवादन करायला जमले, पण चिमणी थोड्या अंतरावर होती. गरुडाने तिला विचारलं, “तू इतकी शांत का आहेस? तुला काय त्रास आहे?”
चिमणीने आपल्या वेदना सांगितल्या. गरुडाने ऐकून उत्तर दिलं, “तुझं आकारमान महत्त्वाचं नाही, तुझ्या मनाचा निर्धार मोठा असायला हवा. जर तुला स्वतःच्या अस्तित्वासाठी लढायचं असेल, तर धैर्याने उभं राहायला शीक.”
गरुडाचे शब्द चिमणीच्या मनात रुजले. ती ठरवलं की आता ती घाबरणार नाही. पुढच्या वेळी मोठ्या पक्ष्यांनी तिच्या घराकडे झेप घेतली, तेव्हा चिमणीने जोराने आवाज काढला आणि इतर लहान पक्ष्यांनाही बोलावलं. सर्व पक्ष्यांनी मिळून त्या मोठ्या पक्ष्यांना पिटाळून लावलं.
आता चिमणीचं आयुष्य बदललं. ती छोटी होती, पण तिचा निर्धार मोठा होता. हळूहळू जंगलात इतर पक्ष्यांनीही तिचं साहस पाहून एकत्र येण्याचं आणि अन्यायाविरुद्ध उभं राहण्याचं बळ मिळवलं.

तात्पर्य :
आकार लहान असला तरी आत्मविश्वास आणि एकतेच्या बळावर कोणत्याही संकटाचा सामना करता येतो.