एका डोंगराच्या टोकावर एक गरुड राहायचा. तो उंच आकाशात झेप घ्यायचा आणि आपलं अन्न मिळवायचा. त्याच डोंगरावर एक कावळाही राहत होता. कावळ्याला गरुडाचं उंच उडणं पाहून खूप असूया वाटायची.
एका दिवशी कावळ्याने ठरवलं की तो गरुडासारखं उडण्याचा प्रयत्न करेल. तो गरुडाच्या पाठी मागोमाग उडू लागला आणि उंच झेप घेण्याचा प्रयत्न केला. पण कावळ्याला गरुडासारखा वेग आणि ताकद नव्हती. लवकरच तो थकून खाली कोसळला.
गरुड त्याला बघून म्हणाला, “आपल्या क्षमतांवर विश्वास ठेव आणि दुसऱ्याचं अनुकरण करण्याचा प्रयत्न करू नकोस.”
तात्पर्य :
आपण आपल्या मर्यादा ओळखून त्या अनुषंगाने काम करायला हवं. दुसऱ्याचं अंधानुकरण केल्याने फक्त अपयश येतं.
