एकदा एका गावाजवळ जंगलाच्या कडेला एक कोंबडा बसला होता. तेवढ्यात एक भुकेला कोल्हा तिथे आला. कोल्ह्याने कोंबड्याला पाहिले आणि तो लाळ चाटू लागला.
तो गोड आवाजात म्हणाला, “अरे मित्रा, तुला माहीत आहे का? आता जंगलातील सर्व प्राणी एकत्र राहणार आहेत. सर्व शत्रुत्व संपले आहे! आता आपण एकमेकांचे मित्र आहोत. चल, खाली ये, आपण एकमेकांना मिठी मारू.”
कोंबड्याने लगेच कोल्ह्याची युक्ती ओळखली. तो हसत म्हणाला, “खरंच? हे तर फार चांगले झाले! पाहा, त्या बाजूने काही कुत्रेही माझ्याकडे धावत येत आहेत. तेही आपल्याला भेटायला आले असतील!”
हे ऐकताच कोल्हा घाबरला आणि म्हणाला, “अरेरे! मला काम आहे. नंतर भेटू!” आणि लगेच पळून गेला.
तात्पर्य :
चतुराईने आणि शांतपणे विचार केल्यास कोणत्याही संकटावर मात करता येते.
