बोधकथा क्र. 9
बोधकथेचे नाव : गर्वाचे घर खाली

एका वेळेस, एका गावात एक श्रीमंत व्यापारी राहत होता. त्याला आपल्या संपत्तीवर खूप गर्व होता. त्याने आपल्या घराला मोठा मांडव, बाग, आणि सुशोभित वस्तू लावल्या होत्या. तो प्रत्येकासमोर आपल्या संपत्तीची ग्वाही देत असे. गावात एक साधा शेतकरी होता, जो अत्यंत सामान्य जीवन जगत होता. त्याला आपल्या कामात आनंद होता आणि तो गर्व न करता सर्वांमध्ये प्रेमाने वावरत होता. एक दिवस व्यापाऱ्याने शेतकऱ्याला हसत विचारले, “तुला माहित आहे का, मी किती श्रीमंत आहे?” शेतकऱ्याने शांतपणे उत्तर दिले, “श्रीमंती म्हणजे केवळ पैशात नाही; खरा धन तो आहे जो मनात आहे.” व्यापाऱ्याला हे ऐकून आणखी गर्व आला आणि त्याने शेतकऱ्याला चिडवले. “तुझ्या साध्या जीवनात काहीच अर्थ नाही!” असे म्हणत तो गर्वाने हसला. काही महिन्यांनी, व्यापाऱ्याची आर्थिक स्थिती बिघडली. त्याचे सर्व संपत्ती गमावली. त्याचे घर आणि मांडव खाली आले. त्याला आता त्याच्या गर्वाची किंमत कळाली. शेतकरी त्याला मदतीसाठी पुढे गेला आणि म्हणाला, “गर्वाचे घर खाली येते. असं जगणे शिकायला हवं, जिथे समर्पण आणि साधेपणा महत्त्वाचे असतात.”

तात्पर्य :

कधीही गर्व करू नये.