बोधकथा क्र. : 1

बोधकथेचे नाव : संयम

एकदा एका गावात एक लहानसा मुलगा आणि त्याच्या वडिलांचा एक झाडांसह बाग होता. मुलगा नेहमी आपल्या वडिलांसोबत बागेत जात असे आणि त्याला झाडे आणि फळे खूप आवडत असत. एके दिवशी त्याने पाहिले की, एका झाडावर सुंदर आंब्याचे फळ लागले आहे. तो फळ खायला खूपच अधीर झाला. त्याने वडिलांना विचारले, “बाबा, मला हे आंबे तोडायला सांगा ना!” त्याचे बाबा हसले आणि म्हणाले, “बेटा, अजून हे आंबे पिकलेले नाहीत. थोडी वाट बघ, मग ते पिकतील आणि तुला गोड लागतील.” पण मुलाला धीर नव्हता. त्याला त्या आंब्याचं खूप आकर्षण होतं. म्हणून दुसऱ्या दिवशी त्याने ते कच्चे आंबे तोडून खायला सुरुवात केली. पण आंबे अजून पिकले नव्हते, त्यामुळे त्यांना कडवट आणि आंबट चव येत होती. त्याचे पोटही बिघडले आणि त्याला त्रास झाला. त्याच्या वडिलांनी त्याला शिकवण दिली, “बेटा, प्रत्येक गोष्टीला एक योग्य वेळ असते. जर तुझ्यात संयम असेल तर तुला गोष्टींचा योग्य आनंद मिळेल. उतावळेपणाने काही केल्यास नेहमीच परिणाम वाईटच होतो.”

तात्पर्य:

संयम आणि धीर धरणे हे खूप महत्त्वाचे आहे. योग्य वेळी योग्य निर्णय घेऊनच आपल्याला खरा आनंद मिळतो.