बोधकथा क्र. : 5
बोधकथेचे नाव : खऱ्या सुखाचा आनंद घ्या

एकदा एका गावात दोन शेजारी होते – एक श्रीमंत व्यापारी आणि दुसरा गरीब मच्छीमार. व्यापाऱ्याचा एक मोठा हवेली होता, तर मच्छीमाराचे छोटेसे घर. व्यापाऱ्याला रात्री झोप लागत नसे. तो नेहमीच पैशांच्या चिंता, व्यापारी सौदे आणि भविष्याचे विचार करत असायचा, त्यामुळे त्याला कधीच शांत झोप मिळत नसे. दुसरीकडे, मच्छीमार संध्याकाळी आपले काम संपवून घरी परतत असे, आपल्या कुटुंबासोबत वेळ घालवत असे, आणि नंतर एकदम शांत झोपत असे. त्याच्या घरातून हसण्याचा आणि गाण्याचा आवाज येत असे. व्यापाऱ्याला हे बघून खूपच आश्चर्य वाटायचे – हा गरीब माणूस, ज्याच्याकडे संपत्ती नाही, तो इतका आनंदी कसा राहू शकतो? एके दिवशी व्यापाऱ्याने मच्छीमाराला विचारले, “तुला कधीच चिंता वाटत नाही का? तुला कसे काय झोप लागते? माझ्याकडे खूप संपत्ती आहे, तरीही मला शांत झोप येत नाही.” मच्छीमार हसत म्हणाला, “माझे जीवन साधे आहे. मी माझ्या मूलभूत गरजा पूर्ण करण्यासाठी काम करतो आणि बाकी वेळ माझ्या कुटुंबासोबत आनंदात घालवतो. मला चिंता करण्यासारखे काहीच नाही. समाधान हेच खरे सुख आहे.” व्यापाऱ्याला समजले की त्याने त्याच्या संपत्तीतच सुख शोधले होते, पण खरे सुख मनाच्या समाधानात असते.

तात्पर्य :

समाधानातच खरे सुख असते. आपण कितीही संपत्ती कमवली तरी समाधान नसले, तर ती संपत्ती निरर्थक ठरते. त्यामुळे जीवनात समाधान शोधावे आणि खऱ्या सुखाचा आनंद घ्यावा.