बोधकथा क्र. : 28
बोधकथेचे नाव : मांत्रिक आणि मुलाचा संयम

एका छोट्या गावात एक मांत्रिक राहत होता. त्याच्याकडे अनेक लोक आपापली दुःख घेऊन येत असत. एके दिवशी, एक तरुण मुलगा त्याच्याकडे आला आणि त्याने विचारलं, “गुरुदेव, मला सांगता येईल का की मी आनंदी कसा राहू शकतो? कारण मी सतत चिंता आणि असमाधानात राहतो.”
मांत्रिकाने हसून त्याला एक काचेचा छोटासा ग्लास दिला आणि म्हणाला, “या ग्लासात पाणी भर आणि त्याला संपूर्ण गावभर घेऊन जा. पण लक्षात ठेव, एकही थेंब जमिनीवर पडू नये.”
मुलगा खूप काळजीपूर्वक पाणी भरलेला ग्लास घेऊन गावभर फिरू लागला. त्याने संपूर्ण लक्ष ग्लासवर ठेवले, त्यामुळे त्याचे पाण्याचे एकही थेंब सांडले नाही. गावभर फिरून परत आल्यानंतर मांत्रिकाने विचारलं, “बाळा, तुला आज गावात काही दिसलं का?”
मुलगा म्हणाला, “नाही, मी फक्त या ग्लासातल्या पाण्यावर लक्ष ठेवले, त्यामुळे काहीही पाहायला किंवा अनुभवायला वेळ मिळाला नाही.”
मांत्रिकाने हसत सांगितलं, “बरोबर, तसंच आपलं आयुष्य आहे. जर तू तुझं संपूर्ण लक्ष तुझ्या ध्येयावर आणि कर्तव्यात ठेवशील, तर तू चिंतांपासून मुक्त होशील. चिंता आणि असमाधान त्याच वेळी येतात, जेव्हा आपलं लक्ष आपल्यापासून दुसरीकडे विचलित होतं.”

तात्पर्य :
आपल्याला जेव्हा जीवनात शांती आणि आनंद अनुभवायचं असेल, तेव्हा आपलं लक्ष आपल्या कर्तव्यात आणि ध्येयावर केंद्रित करायला हवं. आपलं मन इतर गोष्टींवर विचलित झाल्यास चिंता आणि असमाधान वाढतं.