बोधकथा क्र. : 37
बोधकथेचे नाव : कासव आणि गरुड

एका दुष्काळी भागात एक कासव तलावाच्या काठावर राहत असे. पाणी सुकत चालल्यामुळे कासवाला काळजी वाटू लागली. एके दिवशी त्याचा मित्र गरुड त्याला भेटायला आला. कासवाने आपली समस्या सांगितली. गरुड म्हणाला, “मी तुला एका मोठ्या तलावापर्यंत नेईन, तिथे तुला पाणी भरपूर मिळेल.”
पण कासव म्हणालं, “मी चालू शकतो, पण तुला एवढ्या लांब माझी मदत कशी करता येईल?”
गरुड म्हणाला, “मी तुझ्यासाठी एक उपाय काढतो.”
गरुडाने एक काठी आणली आणि कासवाला सांगितलं, “तू काठीला आपल्या तोंडाने घट्ट धर आणि मी तुला उडवत त्या तलावापर्यंत नेतो. पण लक्षात ठेव, काहीही झालं तरी काठी सोडायची नाही, तोंड उघडायचं नाही.”
कासव तयार झालं आणि गरुडाने उडायला सुरुवात केली. दोघं उंच आकाशात गेले. उडता उडता काही पक्ष्यांनी कासवाला चिडवायला सुरुवात केली, “अरे कासवा, तू उडतो आहेस की गरुडाचा भार होतो आहेस?” कासवाला खूप राग आला आणि त्याने काहीतरी बोलण्यासाठी तोंड उघडलं. तोंड उघडल्याबरोबर त्याच्या तोंडातून काठी गळून पडली, आणि कासव थेट जमिनीवर कोसळलं.

तात्पर्य :
रागाच्या भरात घेतलेले निर्णय आपल्यासाठी हानिकारक ठरू शकतात. संयम ठेवणं हे नेहमीच आवश्यक आहे.