बोधकथा क्र. : 41
बोधकथेचे नाव : शेवटचा प्रश्न
एका साधूच्या शिष्यांना वाटायचं की त्यांनी जीवनाचे सर्व तत्त्वज्ञान शिकून पूर्ण ज्ञान प्राप्त केलं आहे. एक दिवस साधूने सर्व शिष्यांना बोलावलं आणि म्हणाला,
“तुमचं शिक्षण पूर्ण झालं आहे. पण शेवटचा प्रश्न विचारायचा आहे. जो उत्तर देईल, तोच खरा ज्ञानी ठरेल.”
साधूने एका भांड्यात पाणी भरलं आणि विचारलं,
“या पाण्याचं वजन सांग.”
शिष्यांनी वेगवेगळी उत्तरं दिली:
कोणी म्हणालं 1 किलो, कोणी 500 ग्रॅम. पण साधू काहीच बोलला नाही.
शेवटी एक शिष्य म्हणाला,
“गुरुजी, या पाण्याचं वजन त्याचा किती वेळ धरून ठेवतो त्यावर अवलंबून आहे. जर काही मिनिटं धरलं, तर ते हलकं वाटतं. पण तासभर धरलं तर खूप जड वाटतं. दिवसभर धरलं, तर हातच दुखायला लागतो. जीवनातील समस्या याच्यासारख्या आहेत. जितका वेळ आपण त्या धरून ठेवतो, तितकं जड वाटतं. सोडून दिलं की हलकं वाटतं.”
साधू आनंदाने म्हणाला,
“तुझं उत्तर योग्य आहे. जीवनातील समस्यांना धरून ठेवण्याऐवजी सोडायला शिका, तरच तुम्ही खऱ्या अर्थाने सुखी होऊ शकता.”
तात्पर्य :
समस्यांना धरून ठेवण्याऐवजी त्यांना सोडून देण्याची कला शिका. जीवन खूप हलकं आणि आनंदी वाटेल.
