एका घनदाट जंगलात एक सिंह राहत होता. तो खूप बलवान आणि घमेंडखोर होता. जंगलातील प्राणी त्याच्या भीतीने नेहमी त्रस्त असायचे. एक दिवस सिंहाने जंगलातील सर्व प्राण्यांना बोलावलं आणि सांगितलं, “मी या जंगलाचा राजा आहे. तुम्हा सर्वांना माझं ऐकावंच लागेल.”
सर्व प्राणी घाबरले, परंतु खार मात्र निर्भय होती. ती सिंहाला म्हणाली, “तुझा अहंकार चुकीचा आहे. जंगलातील सर्व प्राणी मिळूनच या जंगलाला सुंदर बनवतात. प्रत्येकजण महत्त्वाचा आहे.”
सिंह हसत म्हणाला, “तुझ्यासारखी लहानशी खार मला काय शिकवणार? मी तुला एका झटक्यात संपवू शकतो.”
खार शांतपणे म्हणाली, “तुझ्या ताकदीची परीक्षा घेऊ का?”
सिंह तयार झाला. खाराने त्याला एका खोल विहिरीजवळ नेलं आणि म्हणाली, “या विहिरीत तुला तुझ्यासारखा आणखी एक सिंह दिसेल. त्याला हरव.”
सिंहाने विहिरीत पाहिलं आणि त्याला त्याचं स्वतःचं प्रतिबिंब दिसलं. त्याने लगेच जोरात डरकाळी फोडली. पाण्यात प्रतिबिंब हललं, आणि त्याला वाटलं की दुसरा सिंहही प्रत्युत्तर देत आहे. रागाने सिंहाने विहिरीत उडी मारली आणि त्याचा जीव गेला.
तात्पर्य :
अहंकार आणि अज्ञान नेहमीच विनाशाला निमंत्रण देतात. छोट्या आकाराचा माणूससुद्धा मोठा धडा शिकवू शकतो.
