
एका तलावाजवळ एक गरुड राहत होता. त्याला आपल्या ताकदीचा आणि उडण्याच्या क्षमतेचा खूप गर्व होता. एक दिवस तलावाजवळ राहणाऱ्या खेकड्याने गरुडाला सांगितलं, “तुझ्या उडण्यावरून मला खूप अभिमान वाटतो, पण जमिनीवर चालण्यातही कला असते.”
गरुडाने हसत उत्तर दिलं, “तुझ्या सावकाश चालण्याचा मला कधीच हेवा वाटणार नाही. माझ्यासाठी उडणं हीच खरी कला आहे.”
खेकडा शांत राहिला, पण त्याने लक्ष ठेवलं की गरुड सतत इतरांना लहान लेखत होता. एके दिवशी गरुड तलावाजवळ झाडावर बसलेला होता. तेव्हा एका शिकाऱ्याने त्याच्यावर निशाणा साधला. खेकड्याने हे पाहिलं आणि गरुडाला सावध केलं, पण त्याने ऐकले नाही.
शिकाऱ्याने बाण मारला, आणि गरुड जखमी झाला. गरुडाला तेव्हा समजलं की प्रत्येकाला वेगवेगळ्या क्षमतांचा अभिमान बाळगण्याचा हक्क आहे.
तात्पर्य :
इतरांची क्षमता लहान लेखू नका, कारण प्रत्येकजण आपल्या ठिकाणी महत्त्वाचा असतो.