एका जंगलात हरीण, कासव आणि कावळा चांगले मित्र होते. ते एकमेकांच्या मदतीने जंगलात सुखाने राहत होते.
एके दिवशी, एक शिकारी जंगलात आला आणि त्याने हरणाला जाळ्यात अडकवले. हरणाने जोरात ओरडले. कासव आणि कावळा त्याच्या मदतीला धावले.
कावळ्याने शिकाऱ्याच्या डोळ्यांसमोर वारंवार उडत गोंधळ निर्माण केला, तर कासव हळूहळू शिकाऱ्याच्या पायाजवळ गेले आणि त्याला चावा घेतला. अचानक, दुखऱ्या पायाने तो खाली बसला. ही संधी साधून हरणाने जोर लावून जाळ्यातून सुटका करून घेतली आणि पळून गेले.
शिकारी निराश झाला आणि निघून गेला. तिन्ही मित्र पुन्हा एकत्र आले आणि आनंदाने जगू लागले.
तात्पर्य :
एकता आणि शहाणपणाने संकटांवर मात करता येते. मित्रांच्या सहकार्याने कोणतेही कठीण कार्य सोपे होते.
