एका जंगलात एक मोठा वृक्ष होता. त्या वृक्षावर एक शहाणा कबूतर राहत असे. तो नेहमी आपल्या मेहनतीवर विश्वास ठेवत असे आणि जे काही मिळे ते समाधानाने स्वीकारत असे.
एके दिवशी, आकाशातून एक ससाणा त्याच्याकडे आला आणि म्हणाला, “माझ्यासोबत चल, तुला यापेक्षा चांगले आणि भरपूर अन्न मिळेल.”
कबूतराने नम्रतेने उत्तर दिले, “मी माझ्या मेहनतीवर विश्वास ठेवतो. जिथे मी सुरक्षित आहे, तिथेच राहणे चांगले.”
पण लोभी ससाण्याने कबूतराला फसवायचा प्रयत्न केला. तो म्हणाला, “तू खूप साधा आहेस! मोठ्या संधी शोधल्या तरच मोठे यश मिळते.”
शहाण्या कबूतराने शांतपणे उत्तर दिले, “माझ्या मेहनतीने मिळालेल्या गोष्टींमध्ये मी समाधानी आहे. हव्यासाने वाईट परिणाम होऊ शकतात.”
कबूतराने ससाण्याचे ऐकले नाही आणि आपल्या झाडावरच राहिला. दुसरीकडे, ससाणा हव्यासाने दुसऱ्या जंगलात गेला, पण तिथे अन्नाऐवजी शिकारीच्या जाळ्यात अडकला.
तात्पर्य :
समाधान आणि मेहनत यावर विश्वास ठेवणाऱ्या व्यक्तीला धोका टळतो, पण लोभ आणि हव्यास संकटाकडे नेतो.
