एक छोट्या चिमणीने एका झाडावर आपलं घरटे बांधायला सुरुवात केली. ती रोज एकेक काडं आणायची आणि प्रेमाने घरटं सजवायची.
माकडं झाडावरून ती चिमणीचं काम पाहायची आणि हसत म्हणायची,
“अगं वेडे, एवढा वेळ आणि कष्ट घालवतेस, वादळ आलं की हे घरटे उडून जाणार!”
चिमणी काही न बोलता आपलं काम करत राहिली. काही दिवसांनी खरंच मोठं वादळ आलं. माकडं झाडावर भिजत बसली, कारण त्यांचं कुठलंच निवाऱ्याचं ठिकाण नव्हतं. पण चिमणी आपल्या घरट्यात सुरक्षित होती.
वादळ शमल्यावर माकडांनी चिमणीला विचारलं,
“तू एवढी शहाणी कशी?”
चिमणी शांतपणे म्हणाली,
“मेहनत, संयम आणि दूरदृष्टी यामुळेच मी सुरक्षित आहे.”
तात्पर्य:
मेहनत आणि नियोजन यामुळे संकटातही माणूस टिकून राहतो.
